Bosy Batalion
Tallas Gregg
Grecja, 1955
Greg Tallas (urodzony jako Grigoris Thalassinos, choć w filmografii jego nazwisko zawsze jest skracane do Tallas), przyszedł na świat w Stambule w 1909 roku. Od bardzo wczesnych lat mieszkał w kosmopolitycznym Atlantic City.
Początkowo jego miłość do sztuki zawiodła go do Drama School of Princeton, gdyż chciał – bez wiedzy rodziców – zostać aktorem.
1928: Przenosi się do Nowego Jorku, by studiować na kierunku teatralnym i filmowym American Laboratory Theatre. Poznaje wówczas technikę dramatyczną znaną jako metoda Stanisławskiego, opracowaną przez rosyjskiego reżysera teatralnego o tym nazwisku.
1930: Bardzo entuzjastycznie podchodzi do poznanej metody i przenosi się do Moskwy. Przez 15 miesięcy uczęszcza na kursy w teatrze Stanisławskiego, jednocześnie dzieląc mieszkanie z legendarnym reżyserem.
1931: Przenosi się do Hiszpanii, by spotkać się z Federikiem Garcią Lorcą, który zrobił na nim ogromne wrażenie w kawiarniach dla intelektualistów w Greenwich Village w Nowym Jorku w latach 1928-9, kiedy to się poznali. Przez pół roku towarzyszy Lorce w tourné teatralnym, zafascynowany połączeniem poetyckości i realizmu, jakie charakteryzowało podejście Lorki do teatru.
1932: Wraca do Atlantic City. Otwiera własny teatr repertuarowy pod nazwą Toy Theatre, w którym wystawia (jako producent i reżyser) 40 sztuk klasycznych oraz współczesnych mu autorów z takimi aktorami jak Orson Wells, Elia Kazan, Catherine Cornell, Martha Scott i wieloma innymi. Ma niewyczerpane siły, w związku z czym prócz teatru prowadzi też szkołę teatralną.
1935: Zakłada teatr awangardowy, w którym wystawia nowatorskie sztuki.
1936: Wraca do Hiszpanii, jednak tym razem w innym celu: by walczyć w Brygadach Międzynarodowych z Franco w Granadzie.
1937: Reżyseruje w Hollywood sztukę „Arravoniasmata” Dimitriosa Bogrisa.
1938: Na zaproszenie Lewisa B. Meyera, właściciela i prezesa studia Metro Goldwin Meyer, przenosi się do Hollywood. Uczy się montażu i odkrywa, że doskonale radzi sobie ze scenami akcji nie tylko jako montażysta, ale także jako scenarzysta i reżyser. Napisał, wyreżyserował i zmontował sceny akcji w takich filmach jak: „Przeminęło z wiatrem”, „Doktor Jekyll i pan Hyde”, „Maria Antonina”.
1946: Kręci swój pierwszy film „Prehistoric Women”, wyprodukowany przez United Artists, a zaraz potem „Sirens of Atlantis” w tym samym studio.
1948: Nie przerywając pracy filmowej, zakłada kolejny teatr repertuarowy Orchard Gables Repertory Theatre, gdzie wystawia „Mewę” Czechowa, „Alchemika” Bena Jonsona, „Mieszczanina szlachcicem” Moliera i wiele innych sztuk.
W tym samym czasie nieustannie szkoli się w zakresie różnych metod teatralnych, np. w Komarsayevski Theatre w Anglii, Reinhard and Jenser Theatre w Berlinie oraz Grand Guignol Theatre w Paryżu.
1952: Po wielu latach badań, mając już duże doświadczenie i śmiałość w dziedzinie teatru i telewizji, wraca do Grecji. Przy pewnym wsparciu finansowym Petrosa Boudourisa, amerykańskiego hotelarza pochodzenia greckiego, zaczyna kręcić „Bosy Batalion”.
1958: Wystawia „Galini” Eliasa Venezisa w teatrze Kyveli.
Podsumowanie: Po nakręceniu „Bosego Batalionu”, Greg Tallas utrzymywał dobre relacje z przedstawicielami teatru i kina w Grecji. Wykładał w wielu szkołach filmowych, w związku z czym wszyscy jego uczniowie nazywali go „Nauczycielem”. W tamtych czasach tylko Greg Tallas i Christos Vachliotis mogli uczyć filmu. Jako że lubił swoich dziecięcych aktorów, postanowił wyreżyserować dla greckiej telewizji publicznej serial „Ta Xylina Spathia” na podstawie powieści Pantelisa Koliotsosa. Było to ostatnie dzieło tego wielkiego filmowca.
Greg Tallas zmarł w Atenach w 1993 roku. W Stanach Zjednoczonych miał wypadek samochodowy. Jechał na spotkanie z Tellym Savallasem, który miał wystąpić w jego następnym filmie.
Greg Tallas był członkiem United Artists, został uhonorowany przez Hollywood Academy of Arts and Science, a jego „Bosy Batalion” omawiany jest na uczelniach i akademiach filmowych.
Źródło: http://www.neanikoplano.gr/content, Dimitris Spyrou, różne artykuły na temat filmów dla dzieci i młodzieży, „Bosy Batalion” Grega Tallasa.
REVIEWS
W Salonikach w czasie okupacji 160 dzieci, które z dnia na dzień straciły dach nad głową, gdy niemieckie oddziały zajęły sierocińce, tworzą gang pod nazwą Bosy Batalion. Gang pisze własną historię. Jego pomysłowi członkowie wymyślają różne sposoby na walkę z głodem. Kradną jedzenie, którego jest pod dostatkiem (co jest paradoksem w Grecji w 1943 roku), dostarczane przez Niemców i gromadzone przez spekulantów. Dzieci nie mają zamiaru sprzedawać jedzenia. Rozdają je ludziom, którzy naprawdę go potrzebują. Ich działania są bardzo ważne, przez co szybko przechodzą do legendy.
Grega Tallasa inspirują ci młodzi Robin Hoodzi i postanawia nakręcić film pod tym samym tytułem. Udaje mu się stworzyć cudowny film neorealistyczny, unikając przy tym czyhających na każdym kroku pułapek melodramatu i ukazując atmosferę desperacji, jaka przepełniała Saloniki w czasie okupacji. Montaż i tempo filmu potwierdzają słowa Renégo Claira, który stwierdził, że Tallas był jednym z najlepszych montażystów światowego kina.
DETAILS
Oryginalny tytuł: Bosy Batalion
Reżyser: Greg Tallas
Scenariusz: Nikos Katsiotis
Adaptacja mitu: Greg Tallas, Nikos Katsiotis
Zdjęcia: Michalis Gaziadis
Muzyka: Mikis Theodorakis
Wykonanie: Ateńska Orkiestra Narodowa pod nadzorem kompozytora.
Montaż: Greg Tallas
Asytent montażysty: Despoina Kontogiorgou
Dzwięk: Michalis Damalas
Efekty specjalne: James Gream
Czas trwania: 93’
Światło: Kostas Karanassios
Scenografia: Greg Tallas
Dekoracje i rekwizyty: Kostas Doukas
Rok produkcji 1953
Kraj: Grecja
Kolor: Czarno-biały
Gatunek: Dramat
Productions: Greg Voudouris/Greg Tallas
Nagrody: Złoty Medal – MFF Edynburg 1955
Obsada:
Maria Kosti (Alexandra)
Nikos Fermas (kapitan Mavros)
Antonis Voulgaris (Nikos)
Vassilis Fragiadakis (Andreas)
Christos Sokouroglou (Joe)
Evangelos Yotopoulos (Iakovos)
Savros Krozos (Dimitris)
Manolis Rigas (nauczyciel)
Yorgos Axiotis (Thanos)
Nikolaos Zacharias (Stavros)
Kaiti Ginni (Mała Martha)
Apostolos Bekiaros (dorosły Dimitris)
Ilias Papadopoulos
Lola Hadjichristou
Despoina Kontogiorgou
REFERENCES
Grosdanis Yannis, Mylonaki Angeliki (eds), Cine Thessaloniki: Stories from the city and the cinema (in Greek) University Studio Press, Thessaloniki, 2012
Kollia,Katerina , ‘Το εγχείρημα της νεωτερικής γραφής και η αναπαράσταση των παιδιών στο Ξυπόλητο τάγμα’ [The Undertaking of Modernist Writing & the Representation of Children in Barefoot Battalion] in Vaso Theodorou, Maria Moumoulidou and Anastasia Oikonomidou (eds) «Πιάσε με αν μπορείς…» Η παιδική ηλικία και οι αναπαραστάσεις της στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο [Catch if you can. Represantations of Childhood in Contemporary Greek Cinema]. Aigokeros, Athens, 2006
Mylonaki Angeliki, „Thessaloniki of Greek Cinema (1950-1970), Θεσσαλονικέων Πόλις, Τεύχος 20 (Σεπτέμβριος 2006), σ. 26-35
Poupou, Anna, ‘The Geography of Neo-Realism in Greece: City Images, Urban Representations and Aesthetics of Space’. In Greek Cinema: Texts, Histories, Identities, edited by Lydia Papadimitriou and Yannis Tzioumakis, 257-269. Bristol, Chicago: Intellect, 2012
Sotiropoulou Chrisanthy, Kινούμενα τόπια κινηματογραφικές αποτυπώσεις του ελληνικού χώρου [Transient landscapes of Greece in Film] Metaixmio ,Athens, 2001
Spirou Dimitris The Barefoot Bataillon, Neaniko Plano, www.neanikoplano.gr
Vervenioti, Tasoula The Barefoot Bataillon. Από τη «θερμή δεκαετία του 40 στην ψυχροπολεμική μεταπολεμική κοινωνία [From the Heated Decade of the 40s to Post War Society during the Cold War Era in Vaso Theodorou, Maria Moumoulidou and Anastasia Oikonomidou (eds) «Πιάσε με αν μπορείς…» Η παιδική ηλικία και οι αναπαραστάσεις της στον σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο [Catch if you can. Represantations of Childhood in Contemporary Greek Cinema]. Aigokeros, Athens, 2006
TEACHING MATERIAL
General Guide
Activities
Teacher Guide