Ida

Pawel Pawlikowski

Πολωνία, 2013

ΣΥΝΟΨΗ

Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ‘60 στην Πολωνία. Η Άννα είναι δόκιμη μοναχή και μια ορφανή που έχει μεγαλώσει σε μοναστήρι. Σύμφωνα με την επιθυμία της Ηγουμένης, προτού ασπαστεί τον μοναχισμό με όρκο, επισκέπτεται την αδελφή της μητέρας της – τη Βάντα Γρους. Η γυναίκα εξηγεί στη νεαρή κοπέλα πως είναι Εβραία και το όνομά της είναι Ίντα. Οι δυο τους ξεκινούν ένα ταξίδι, το οποίο υποτίθεται πως θα τις βοηθήσει να γνωρίσουν όχι μόνο την τραγική ιστορία της οικογένειάς τους από τον καιρό της γερμανικής κατοχής, αλλά και την αλήθεια για το ποιες είναι πραγματικά. Ένα συγκινητικό, ήσυχο δράμα εκθαμβωτικής αισθητικής, που συνδυάζει περίτεχνα τη μύχια ιστορία μιας νέας γυναίκας με το ιστορικό και κοινωνικό της περιβάλλον.

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Pawel Pawlikowski

Ο Πάβελ Παβλικόφσκι είναι Πολωνός σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου το 1957 στη Βαρσοβία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην περιοχή Μοκότοβ στη Βαρσοβία. Το 1971, όταν ήταν 14 χρονών, ο Παβλικόφσκι μετακόμισε μαζί με τη μητέρα του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στη συνέχεια, έζησε για λίγο στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Γαλλία, ώσπου εγκαταστάθηκε στην Αγγλία, όπου πέρασε περίπου 30 χρόνια από τη ζωή του. Στην πρώτη περίοδο της διαμονής του εκεί, φοίτησε σ’ ένα καθολικό σχολείο κοντά στο Λονδίνο, που διοικούνταν από το εκκλησίασμα των Μαριανών Πατέρων της Αμώμου Σύλληψης της Πανάγαθης Παρθένου Μαρίας.

Σπούδασε Λογοτεχνία και Φιλοσοφία στα πανεπιστήμια του Λονδίνου και της Οξφόρδης. Ξεκίνησε να γράφει τη διδακτορική του διατριβή πάνω στον Αυστριακό αυτοκαταστροφικό  ποιητή Γκέοργκ Τρακλ στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όταν γράφηκε σ’ ένα μάθημα κινηματογράφου. Το 1986 ξεκίνησε να κάνει την πρακτική του στο BBC και να γυρίζει ντοκιμαντέρ. Την περίοδο 2004-2007 ήταν υπότροφος του πανεπιστημίου Μπροκς της Οξφόρδης. Αυτή την περίοδο, ο Παβλικόφσκι ζει στη Βαρσοβία.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

  • 1988   Palace Life (σκηνοθεσία, ένα τηλεοπτικό βιογραφικό ντοκιμαντέρ για τον Ταντέους Κονβίτσκι)
  • 1990   From Moscow to Pietushki with Benny Yerofeev (σκηνοθεσία, τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ)
  • 1992   Dostoevsky’s Travels (σκηνοθεσία, ντοκιμαντέρ)
  • 1992   Serbian Epics (σκηνοθεσία, ντοκιμαντέρ)
  • 1995   Tripping with Zhirinovsky (σκηνοθεσία-παραγωγή, τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ)
  • 1997   Lucifer over Lancashire (σκηνοθεσία, τηλεοπτική μικρού μήκους)
  • 1998   Twockers (σκηνοθεσία-σενάριο, μικρού μήκους ντοκιμαντέρ)
  • 1998   The Stringer (σκηνοθεσία-σενάριο)
  • 2000   Last Resort / Tο τελευταίο καταφύγιο (σκηνοθεσία-σενάριο)
  • 2004   My Summer of Love / To καλοκαίρι του έρωτά μου(σκηνοθεσία-σενάριο)
  • 2011   La Femme du Vème (σκηνοθεσία-σενάριο)
  • 2013   Ida (σκηνοθεσία-σενάριο)

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Πρωτότυπος τίτλος: Ida

Διεθνής τίτλος: Ida

Σκηνοθεσία: Paweł Pawlikowski

Σενάριο: Paweł Pawlikowski, Rebeka Lenkiewicz.

Μουσική: Kristian Eidnes Andersen

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Łukasz Żal, Ryszard Lenczewski

Ηθοποιοί:

Agata Trzebuchowska (Ida)

Agata Kulesza (Wanda)

Dawid Ogrodnik (Lis)

Διάρκεια: 82’

Πολωνία & Δανία, 2013

Χρώμα: Ασπρόμαυρο

ΦΕΣΤΙΒΑΛ / ΒΡΑΒΕΙΑ

  •  2013  Φεστιβάλ Camerimage: Χρυσός Βάτραχος/Βραβείο Φωτογραφίας (Ryszard Lenczewski, Łukasz Żal)
  • 2014   Βραβείο Ακαδημίας Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου για την Καλύτερη Ευρωπαϊκή Ταινία (Eric Abraham, Ewa Puszczyńska, Paweł Pawlikowski, Piotr Dzięcioł)
  • 2015   Βραβείο BAFTA  Βραβείο Καλύτερης Μη αγγλική Ταινίας (Eric Abraham, Ewa Puszczyńska, Paweł Pawlikowski, Piotr Dzięcioł)
  • 2015   Όσκαρ Καλύτερης Ξένης ταινίας (Paweł Pawlikowski)

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

  • http://bit.ly/2gEgvxT
  • http://bit.ly/2hR6SNn
  • http://bit.ly/2hJ9oth
  • http://bit.ly/2hx0DBR
  • http://bit.ly/2gMIfp4
  • http://bit.ly/2gMDBHB
  • http://bit.ly/2gEhwpS
  • http://bit.ly/2hRaLSE
  • http://bit.ly/2hIZ04H
  • http://bit.ly/2hx0DBR
  • http://bit.ly/2hnI3vB
  • http://bit.ly/2hR9sD7
  • http://bit.ly/2gMvFpP
  • http://bit.ly/2hocK3T
  • http://bit.ly/2gOtwbx
  • http://bit.ly/2hwJtEK
  • http://bit.ly/2hnI3vB

ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ

«Γύρισα μια ταινία για την ηρεμία, για την πίστη. Πρόκειται για μια πολύ χριστιανική ταινία», είπε ο Πάβελ Παβλικόφσκι, ο σκηνοθέτης του Ίντα, σε μια συνέντευξή του στο TVP Info.

Πηγή: https://www.wprost.pl/494897/Pawlikowski-Ida-budzi-kontrowersje-To-sa-jakies-jaja

«Πάλευα με την ιστορία για πολύ καιρό. Συνήθως γράφω τρία σενάρια ταυτοχρόνως, επομένως απλώς το άφησα. Δεν είχα καταλήξει στον χαρακτήρα της Βάντα. Όλοι γύρω μου ήταν τσαντισμένοι. Ωστόσο, ένιωθα πως υπήρχε κάτι ιδιαίτερο σ’ αυτή την ιστορία, κάτι καλό στην αρχική ιδέα. Απλώς χρειαζόταν την προσθήκη μερικών στοιχείων – και συγκεκριμένα του χαρακτήρα της Βάντα. Η σχέση των δύο γυναικών είναι ο πυρήνας της ταινίας και το βασικό της περιεχόμενο. Και κάτι ακόμα… Με συνάρπαζε η Πολωνία της δεκαετίας του ‘60. Ξεκίνησα ν’ ακούω μουσική που άκουγα στα νιάτα μου, ξανάπιασα δίσκους από την παιδική μου ηλικία… Ώσπου ένιωσα πως αυτό ήταν όλο το θέμα. Άντλησα κουράγιο από την πεποίθηση πως δεν επρόκειτο για εμπορική ταινία και κανείς δεν θα την έβλεπε. Στην Αγγλία, όλοι θεωρούσαν πως θα έκανα επαγγελματικό χαρακίρι. Η συνεργασία μου με τον διευθυντή φωτογραφίας Λούκας Ζαλ ήταν πολύ σημαντική. Κάθε φορά που μου κατέβαινε κάποια τρελή ιδέα, την έφερνε στα μέτρα του. Συνειδητοποίησα πως μας έδενε μια εκλεκτική συγγένεια.» (…)

«Ήμουν λίγο διστακτικός στην αρχή, αλλά δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί η Ιντα μια ταινία για το Ολοκαύτωμα. Στα δικά μου μάτια, είναι περισσότερο ένα ερωτικό γράμμα για την Πολωνία, για ένα συγκεκριμένο είδος νοοτροπίας ή μουσικής. Για την τέχνη που παλιά ήταν τόσο τολμηρή σ’ αυτά τα μέρη… Και σε κάποια μέρη εξακολουθεί να είναι τολμηρή… Μια στάση τόσο ριψοκίνδυνη.»

Πηγή: http://wyborcza.pl/1,75410,17130288,Pawel_Pawlikowski_o_filmie__Ida___Napisalem_list_milosny.html

«Σε ό,τι αφορά τους χαρακτήρες μου (…), απέφυγα τη “δημοσιογραφική” καταγραφή. Όλοι οι χαρακτήρες μου, η καλόγρια, η οπαδός του Στάλιν, ο χωρικός που ξεθάβει οστά στο δάσος και ο σαξοφωνίστας στο ξενοδοχείο είναι για μένα οικείες φιγούρες. Πίστευα πράγματι πως έκανα επαγγελματικό χαρακίρι: μια ασπρόμαυρη ταινία στα πολωνικά, με ηθοποιούς παγκοσμίως αγνώστους. Στο φεστιβάλ του Κολοράντο είδα ανθρώπους να μπαίνουν στον κόσμο της Ίντα χωρίς να ξέρουν τίποτα γι’ αυτήν. Κάποιοι άνθρωποι είπαν πως αυτός ο κόσμος ήταν γκρίζος και τρομακτικός, ενώ άλλοι τον αποκάλεσαν λυρικό και πανέμορφο.»

Διαίσθηση. (…) «Διαρκώς έγραφα, άλλαζα το σενάριο της Ίντα, ώσπου τελικά το πέταξα. Αν γυρίσαμε μια ταινία με τον συνηθισμένο επαγγελματικό τρόπο, κι εμένα θα με είχαν ξεφορτωθεί… Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, μας έσωσε το χιόνι. Έπρεπε να διακόψουμε γιατί χιόνιζε. Το κάναμε μεγαλύτερο ζήτημα απ’ ό,τι ήταν, αλλά τελικά είχα χρόνο να ξαναγράψω το σενάριο. Όλα επιτρέπονται, αρκεί η τελική μορφή να είναι αληθινή και χαρακτηριστική.»

Πηγή: http://wyborcza.pl/1,75410,17474447,Oscary_2015__Pawel_Pawlikowski__przewodnik_po_rezyserze.html

«Σίγουρα δεν ήθελα να κάνω μια ταινία για ένα συγκεκριμένο θέμα, για τις σχέσεις Πολωνών και Εβραίων», τονίζει ο Παβλικόφσκι σε μια συνέντευξή του στο Newsweek. Γι’ αυτό αφορά περισσότερο τις δύο εντελώς διαφορετικές γυναίκες που έχουν στενή σχέση, όχι μόνο εξαιτίας της συγγένειάς τους εξ αίματος, αλλά και λόγω της σθεναρής τους πίστης. Αφορά επίσης αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή στην Ιστορία, στην οποία ο ακραιφνής σοσιαλισμός και ο γυμνός τρόμος απομακρύνονταν από την Πολωνία και μια νέα ζωή ξεκινούσε στη χώρα, γλιστρώντας από την πίσω πόρτα».

«Οι οργίλοι εθνικιστές που θεωρούν πως η ιστορία είναι αιχμηρή σαν ξίφος  μού επιτέθηκαν λέγοντας πως παρουσιάζω τους Πολωνούς με άσχημο τρόπο, λέει ο Παβλικόφσκι. Αλλά και σε κάποιους υπερευαίσθητους Εβραίους στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν άρεσε το γεγονός πως η ηρωίδα μου ήταν διώκτρια στο καθεστώς του Στάλιν και έβαψε τα χέρια της με αίμα. Και τους εκνεύρισε ακόμα περισσότερο το γεγονός πως η Ίντα, που έχει εβραϊκό αίμα να κυλάει στις φλέβες της, επιστρέφει στο μοναστήρι. Οι άνθρωποι που διαβάζουν τον κόσμο μέσα από το φακό της πολιτικής, της ιδεολογίας, της φυλής, δεν καταλαβαίνουν καθόλου την ταινία, δεν μπορούν να δουν πως δεν πρόκειται για μια ιστορία με καθαρή τοποθέτηση. Ανέκαθεν ήθελα να δημιουργώ σύνθετους, παράδοξους χαρακτήρες. Όπως έλεγε ο Ζαν Ρενουάρ, ‘Tout le monde a ses raisons!”, δηλαδή ο καθένας έχει τους λόγους του. Και πιστεύω πως το καλό συνυπάρχει με το κακό σε κάθε ψυχή, όπως στην περίπτωση του δολοφόνου της ταινίας που καταλήγει σ’ έναν άδειο τάφο, διαλυμένος, τελειωμένος. Στην πραγματικότητα, τον λυπάμαι, ζει μ’ αυτό το βάρος εδώ και καιρό. Η Ίντα επίσης τον λυπάται. Είναι αληθινή Χριστιανή.»

«Ξέρεις», προσθέτει ο σκηνοθέτης, «μπορώ εύκολα να συναισθανθώ τους άλλους, αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο καταλαβαίνω τους χαρακτήρες μου χωρίς να νιώθω την ανάγκη να τους κρίνω. Μου αρέσουν οι γυναίκες σαν τη Βάντα: γεμάτες πάθος, που τις κινεί μια ιδέα. Αισθησιακές και μαζί διανοούμενες, διαρκώς διχασμένες, σοφές αλλά και αφελείς συγχρόνως, γυναίκες που έχουν φτάσει σε αδιέξοδο. Πάντως, δεν τη ζηλεύω. Από την άλλη, ζηλεύω την Ίντα για τη γαλήνη και την πίστη της. Παρά το ότι είναι κάποια άλλη απ’ αυτή που νόμιζε, εξακολουθεί να έχει πίστη σ’ αυτό τον κόσμο.

Πηγή:http://film.onet.pl/artykuly-i-wywiady/kto-ty-jestes-pawel-pawlikowski-o-filmie-ida/601gh

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΤΟΥ

(Αγκάτα Τζεμπουχόφσκα)

Οι συνθήκες υπό τις οποίες βρέθηκες στο επιτελείο του Ίντα είναι μάλλον ασυνήθιστες, σωστά;

Πράγματι. Η Μαουγκόσα Σιμόφσκα, που είναι φίλη του Πάβελ Παβλικόφσκι, βρισκόταν στο ίδιο καφέ με μένα, άκουσα λοιπόν στην πορεία πως τράβηξε μια φωτογραφία μου (κάτι που δεν είχα προσέξει τότε) και την έστειλε στον Πάβελ. Ήξερε πως έψαχνε για μια ηθοποιό για τη νέα του ταινία, αν και δεν ήξερε λεπτομέρειες. Άφησε στον μπάρμαν τα στοιχεία επικοινωνίας της. Ήξερε πως ήμουν τακτική πελάτισσα εκείνου του καφέ. Όταν βρήκα τα στοιχεία της, της έγραψα ένα μέιλ και με τη σειρά της η Μαουγκόσα με έφερε σ’ επαφή με τους παραγωγούς της εταιρείας Opus Film και κατέληξα στο Βουτζ για τα γυρίσματα.

Τι επίδραση είχε αυτή η ταινία στη ζωή σου; Άλλαξε τίποτα;

Σκέφτομαι περισσότερο την Ίντα σαν μια μορφή διαπροσωπικής συνάντησης. Εκτιμώ πραγματικά τη φιλία μου με τον Πάβελ Παβλικόφσκι, με τον οποίο έχουμε ακόμη στενή σχέση. Δεν μπορώ να πως το ότι η συμμετοχή μου στην ταινία ή η επιτυχία της επαναπροσδιόρισε τη ζωή μου. Ίσως να συνέβη αυτό γιατί όταν μου προτάθηκε ο ρόλος ήμουν ήδη ώριμο άτομο. Είχα ξεκάθαρες απόψεις και σχέδια. Η Ίντα δεν άλλαξε τίποτα απ’ όλα αυτά.

Η Ίντα είναι μια ταινία δύο ηθοποιών: είναι δική σου και της Αγκάτα Κουλέσα. Πώς ήταν η σύζευξη μιας νεαρής ερασιτέχνιδας με μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες Πολωνές καλλιτέχνιδες;

Η συνεργασία ήταν υπέροχη. Δεν ένιωθα κανένα άγχος ή τίποτα τέτοιο, κάτι που θα μπορούσε να περιμένει κανείς φέρνοντας κοντά μια ερασιτέχνιδα με μια πεπειραμένη ηθοποιό. Αναπτύξαμε μια θερμή, εγκάρδια σχέση, κάτι που πέρασε και στο υπόλοιπο πλατώ κι έκανε πιο εύκολη τη δουλειά. Στις κοινές μας σκηνές η Αγκάτα έπαιζε διαφορετικά – πιο δυναμικά, με διέγειρε. Η συνεργασία μαζί της ήταν σαν να μου πετάει το μπαλάκι μια ειδικός. Οι σκηνές που γυρίσαμε με την Αγκάτα ήταν για μένα ευκολότερες από οποιεσδήποτε άλλες.

Πηγή: http://www.tvn24.pl/kultura-styl,8/agata-trzebuchowska-filmowa-ida-nie-wiaze-przyszlosci-z-aktorstwem,482209.html

 (Αγκάτα Κουλέσα)

(1) Άκουσα το ωραιότερο κοπλιμέντο για τον ρόλο σου στην Ίντα από τον σκηνοθέτη της ταινίας Νύχτες και Μέρες Γέρζι Άντσακ, που είπε: Το να υποδύεσαι ένα απόβρασμα και να καταφέρνεις να συγκινείς είναι σχεδόν η ιδανική ερμηνεία. Πώς το κατόρθωσες;

Α, αυτά είναι πραγματικά υπέροχα λόγια. Νομίζω πως ήμουν εξαιρετικά τυχερή γιατί μου δόθηκε σπουδαίο υλικό. Ένας χαρακτήρας κάθε άλλο παρά μονοδιάστατος ή ρηχός. Μπόρεσα να βρω μόνη μου πληροφορίες κι έχω οξυμένη ευαισθησία, κι έτσι συνάντησα τον Πάβελ Παβλικόφκι, που τα έβαλε αυτά σε μια σειρά. Μια από τις πρώτες μας αποφάσεις σχετικά με τον χαρακτήρα της Βάντα ήταν πως θα έπρεπε να είναι συμπαθητική. Νομίζω πως είναι σημαντικό κατόρθωμα του Πάβελ και του συν-σεναριογράφου το ότι η ανάπτυξη του χαρακτήρα έγινε μ’ αυτόν τον τρόπο. Μου αρέσει πολύ αυτός ο ρόλος γιατί νιώθω πως είμαι η συν-δημιουργός του. Άλλωστε, εκνευρίζομαι πολύ όταν ακούω τους ανθρώπους να λένε πως ένας ηθοποιός ξαναπλάθει τον ρόλο – σαν να ήταν ήδη έτοιμος από κάποιον άλλο! Ο Πάβελ ξέρει πολύ καλά τι χρειάζεται κι εγώ ταίριαξα στην ιδέα του για τον χαρακτήρα. Κάπως έτσι, δουλέψαμε μαζί σ’ αυτήν την ταινία.

Πηγή: http://www.tvn24.pl/kultura-styl,8/ida-nagrodzona-wywiad-z-agata-kulesza-aktorka-idy,497134.html

(2) Η Αγκάτα Τζεμπουχόφσκα, που υποδύεται την Άννα στην Ίντα, βρίσκεται στο ξεκίνημα της καριέρας της. Νιώθετε σαν μέντοράς της; Ή ίσως η συνεργασία εξελίχτηκε επί ίσοις όροις;

Ακολούθησα τη συντροφική λογική. Η Αγκάτα είναι ένα πολύ σοφό και καλλιεργημένο κορίτσι, με ξεχωριστή προσωπικότητα. Αυτό ήταν αρκετό για να χτίσει τον χαρακτήρα της Άννας. Άλλωστε, η Αγκάτα έχει κάποιες υπέροχες αρετές: ξέρει πώς να ακούει και να απαντά, κι έχει ένστικτο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Ήξερε πως δεν έπρεπε να παίξει τίποτα με υπερβολή. Είναι ευφυής και ήταν υπέροχη όταν αναλύσαμε το κείμενο. Απόλαυσα τη συνεργασία μας και χαίρομαι που γνωριστήκαμε.»

Πηγή: http://film.wp.pl/id,138589,title,Ida-Wywiad-z-Agata-Kulesza-Bardzo-chcialam-miec-ciemne-oczy,wiadomosc.html?ticaid=1175eb&_ticrsn=3

(Για την Τζεμπουχόφσκα)

Στην οθόνη, το βλέμμα σου είναι απλώς καθηλωμένο στη Ίντα, δεν μπορείς να το αποστρέψεις. Έχει ένα εξαιρετικά χαρισματικό πρόσωπο, αν και συχνά δεν διακρίνεις την παραμικρή έκφραση.

Αυτό είναι αλήθεια, η Αγκάτα δεν χρειάζεται να παίξει με το πρόσωπό της. Δεν χρειάζεται να κάνει μεγάλες κινήσεις, να χαμογελά ή να προχωρήσει σε άλλες συμβατικές συναισθηματικές εκφράσεις. Τα πάντα συμβαίνουν εσωτερικά, μέσα στα μάτια της. Και τότε, κάθε χαμόγελο ή δάκρυ γίνεται ένα σπουδαίο, συνταρακτικό γεγονός.»

Πηγή:  http://film.wp.pl/id,138584,title,Ida-Wywiad-z-Pawlem-Pawlikowskim-Powrot-w-najlepszym-stylu,wiadomosc.html

(Για την Κουλέσα)

Είμαι ντοκιμαντερίστας, γι’ αυτό και όταν επιλέγω μια ηθοποιό, φροντίζω να μαθαίνω πρώτα τι άνθρωπος είναι, κι όχι τι μπορεί να κάνει. Κοιτάω τι βρίσκεται μέσα της. Πάντως, αυτό δεν σημαίνει πως κάνω χρήση των προσωπικών χαρακτηριστικών ενός ανθρώπου στην ταινία ή στην ανάπτυξη του χαρακτήρα που υποδύεται αυτός ο άνθρωπος. Ωστόσο, χάρη σ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, μπορώ να αναγνωρίσω τη δυναμική του ρόλου. Αυτό έγινε και στην περίπτωση της Αγκάτα Κουλέσα. Ήξερα πως ήταν σπουδαία ηθοποίος, αλλά για μένα το ενδιαφέρον ήταν πως είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα ενέργεια. Είχε θάρρος, λίγη τρέλα, εύπλαστο σώμα, μια σπίθα στα μάτια, αλλά επίσης είχε και ζεστασιά και χιούμορ το οποίο μου άρεσε πολύ! Απλώς με τραβάνε συγκεκριμένοι άνθρωποι.

Πηγή:  http://film.wp.pl/id,138584,title,Ida-Wywiad-z-Pawlem-Pawlikowskim-Powrot-w-najlepszym-stylu,wiadomosc.html?T%5Bpage%5D=2

ΔΙΑΦΟΡΑ:

Η ιστορία της Βάντα αντλεί από τη βιογραφία της Γιούλια Μπράιστάιγκιερ Ματωμένο Φεγγάρι και της Σταλινίστριας διώκτριας Χαλίνα Βολίνσκα-Μπρους. Ο Παβλικόφσκι γνώρισε τη δεύτερη, που ήταν σύζυγος ενός καθηγητή του στην Οξφόρδη. Τη θυμάται σαν μια γοητευτική, πνευματώδη ηλικιωμένη.

Πηγή:  http://film.onet.pl/artykuly-i-wywiady/kto-ty-jestes-pawel-pawlikowski-o-filmie-ida/601gh

Όπως και η Ίντα, αν και πολύ αργότερα, ο Πάβελ Παβλικόφσκι έμαθε για την Εβραϊκή καταγωγή του πατέρα του: «Για πολύ καιρό, κανείς δεν μιλούσε γι’ αυτό. Έμαθα από στοιχεία πως ο παππούς μου είχε πεθάνει στο Άουσβιτς. Το ποιος ήταν ο παππούς μου και το πώς πέθανε παραμένει μυστικό. Αυτή υπήρξε σημαντική ανακάλυψη για μένα, αν και ποτέ δεν υπήρξε πρόβλημα για μένα με τον τρόπο που υπήρξε για τον πατέρα μου.»

Πηγή: http://film.onet.pl/artykuly-i-wywiady/kto-ty-jestes-pawel-pawlikowski-o-filmie-ida/601gh

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

European Films For Innovative Audience / Designed by Freelance Creative