W jakiej kondycji psychicznej i fizycznej jest Birkut na zebraniu ZMP (Związek Młodzieży Polskiej)? Jak przejawia się to w jego zachowaniu i wyglądzie?

Jaką funkcję we wskazanym fragmencie pełni dźwięk i cisza? Zinterpretuj wyłączenie mikrofonu oraz zainicjowanie śpiewania patriotycznej pieśni przez członków zarządu organizacji?

jakie środki warsztatowe wykorzystuje Wajda dla zbudowania dramatyzmu sceny?jak przebiega wyjście Birkuta ze świetlicy? Jak reżyser komponuje ujęcia? Zwróć uwagę na usytuowanie bohatera w kadrze i kierunek jego przemieszczania się?

Czego symbolem są wyprowadzka z mieszkania i usuwanie plakatu Birkuta?

MIEJSCE TEGO FILMU W HISTORII KINA :
„Człowiek z marmuru” rodził się w bólach. Trzeba było wielu starań i zabiegów, by przekonać urzędników i dyrektorów od kultury, że ten film nie będzie oskarżeniem komunistycznego państwa. Czy nie był? Był i to na tyle celnym i dotkliwym, że wywołał popłoch. Dzieło Wajdy przeznaczono do ograniczonej dystrybucji, co – miast zmniejszyć – zwiększyło jego rezonans i popularność. Utwór, będący mistrzowskim połączeniem niekłamanego artyzmu z otwartą krytyką kłamstwa, przemocy i zniewolenia, miał w sobie niezwykłą siłę oddziaływania. Stał się też wielkim wydarzeniem, nie tylko kulturalnym. Oficjalne media próbowały wypaczyć jego sens. Pisano i mówiono, że „Człowiek z marmuru” jest li tylko pożytecznym głosem w konstruktywnej, socjalistycznej dyskusji, dotyczącej – potępionego już przez partię – „okresu błędów i wypaczeń”. „Wola partii” jednak i tym razem rozminęła się z „wolą narodu”. Dramatyczne losy Mateusza Birkuta widzowie słusznie odczytali jako metaforę zmagań jednostki z totalitaryzmem. „Walka Birkuta o prawdę nie skończyła się przecież w latach pięćdziesiątych” – zdawał się mówić za pośrednictwem swego filmu Wajda – „trwa ona także dziś, czego dowodem jest choćby rozpaczliwa szamotanina Agnieszki z telewizyjną nomenklaturą”. Na sukces „Człowieka z marmuru” złożyły się talent i praca wielu ludzi, zwłaszcza reżysera i odtwórców głównych ról. Porywającą kreację Mateusza Birkuta stworzył młody aktor krakowskiego Starego Teatru Jerzy Radziwiłowicz, znany wcześniej z zaledwie dwu większych ról filmowych. Absolutną debiutantką na ekranie była natomiast ekspresyjna Krystyna Janda (Agnieszka) – dwudziestopięcioletnia wówczas aktorka warszawskiego Teatru Ateneum. Uwagę krytyki zwróciła też konstrukcja dzieła Wajdy. Jest ono bowiem nie tylko pasjonującą opowieścią o człowieku zniszczonym przez historię, lecz także skrupulatnym zapisem powstawania filmu. Niełatwej często drogi twórcy, na której piętrzą się niezliczone przeszkody w postaci braku pieniędzy, złej woli decydentów, problemów technicznych. Dziś „Człowiek z marmuru” jest już klasykiem i legendą. Mimo to wciąż ogląda się go z zainteresowaniem, nie ustępującym „kinu akcji”.

Źródło: http://www.filmpolski.pl/fp/index.php?film=12435

Pierwszą próbę realizacji filmu podjęto na początku lat 60. XX w., jednak została ona wówczas zablokowana przez władze. Człowiek z marmuru powstał w okresie granicznym. Rok 1976 nie był jeszcze czasem otwartego buntu przeciw władzy reżimu, ale wraz z powstaniem opozycji demokratycznej oraz wydawniczego drugiego obiegu wyraźnie widoczna była już potrzeba krytycznego spojrzenia na polską historię.

Film Andrzeja Wajdy Człowiek z marmuru to jeden z najważniejszych polskich filmów politycznych z tzw. nurtu rozrachunkowego, demaskującego fałsz i propagandę komunistycznej władzy. Przypisuje mu się również zainicjowanie kina moralnego niepokoju. Film pojawił się na ekranach kin w gorącym okresie historycznym i niejako antycypował wydarzenia z sierpnia 1980 roku, przedstawione następnie w sequelu pt. Człowiek z żelaza, również autorstwa Amdrzeja Wajdy.

Człowiek z marmuru jest najważniejszym filmem z obecnego w polskim kinie, w latach 1976-1981, nurtu Kina Moralnego Niepokoju. Filmy tego nurtu podejmowały tematykę współczesną, stosując realistyczną metodę opisu świata. Były elementem przełomu, widocznego w polskiej kulturze po roku 1976, przyczyniającego się – poprzez próby ukazania mechanizmów istniejącego systemu „realnego socjalizmu” i skutków wpływu tej ideologii na człowieka – do przeobrażenia zbiorowej świadomości Polaków.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Cz%C5%82owiek_z_marmuru